Thuisrei

Dinsdag, woensdag, donderdag. Mijn moeder zei altijd al:" aan alle lofzangen komt een eind"  en dat geldt dus ook voor vakantie. De komende drie dagen staan in het teken van de thuisreis maar omdat we de afstanden niet te lang maken is er nog voldoende tijd om het als vakantie te laten voelen. Op dinsdag stoppen we onderweg in Dijon om de stad te bekijken. Dat is een goede keus. Wat een leuke maar ook schone mooie stad. Het Hotel de Ville is prachtig, heel erg groot en heeft een heel fraai plein met allemaal terrassen. Daar moet het op een zwoele zomeravond goed toeven zijn.  In viller les Nancy vinden we een mooie camping en we zijn zeker nuet de enigen die dit vinden.

Woensdag, we kunnen merken dat we steeds noordelijker komen. De nachten worden kouder en ook 's morgens is het frisjes als we de neus buiten de camper steken. In de loop van de dag wordt het steeds  aangenamer. Wat een mooi nazomerweer. Vandaag kiezen we voor weggetjes die we nog niet vaker reden, alle twee kunnen we ervan genieten, heuveltje op, dorpje door, weilandje, stukje bos, echt opschieten doet het niet maar we hebben de tijd. In Bastogne is het rustig, hoe anders is dat hier in het hoogseizoen. We stallen de camper op camping Op den Driesch in Valkenburg. 51 Jaar geleden kampeerde ik daar met mijn ouders, Joke en Henk. We denken gezellig te gaan eten in het stadje, maar dat valt erg tegen. We zitten met ons tweetjes in een lege restaurantzaal, dat is niet leuk. 

Donderdag en nu is het doorrijden naar huis. We verheugen ons op het weerzien met de kinderen en kleinkinderen maar hebben ook zorg om ons hondje Bo dat de vorige dag erg ziek bij de dierenkliniek is opgenomen. Gelukkig komt in de loop van de morgen een telefoontje dat Bo weer aan de beterende hand is en we haar weer naar huis mogen halen. Gelukkig maar. Toch worden we thuis nog wel met een verlies geconfronteerd; twee kamerplanten hebben de geest gegeven. Gelukkig weten we dat de buurvrouw ze met de gepaste eer een laatste rustplaats heeft gegeven. 

En nu is het bijna slaaptijd, de kinderen zijn weer naar huis, Bo ligt te snurken in haar mandje, de was draait, het blog is bijgewerkt. Morgen gaan we de camper schoonmaken, wassen draaien en nog heel lang nagenieten. Wij kijken terug op 7 fijne vakantieweken waarin we veel hebben gedaan, gezien, optimaal genoten. We realiseren hoe dankbaar we zijn voor dit alles, voor hoeveel anderen is het anders gesteld.