En toen was het zomer

Dindag 1 maart verlaten we Tomohon hier en daar is een stukje blauwe lucht te zien de bergen en de vulkaan liggen nog in de wolken. We rijden in anderhalf uur naar de haven van Manado en daar ligt al een boot van Bunaken village resort op ons te wachten. De overtocht duurt een dik half uur en dan zijn we in een andere wereld;!geen wolken en stralende zon. Om aan de kant te komen waden we een stukje door het water. Het eerste aanzien van het resort is mooi, het ontvangst hartelijk en de kamer in een eigen cottage aan het strand met uitzicht op de zee en de mangroven prachtig.  De lunch en het diner zijn heerlijk en we zijn niet de enige gasten.Dat is ook wel eens leuk. Voor het eerst deze vakantie ontmoeten we een vriendelijk jong stel uit Apeldoorn en we kletsen gezellig, delen ervaringen uit en herkennen veel in elkaars verhalen.                                                                                   Woensdag, we hebben een warme nacht achter de rug en zijn voor de verandering eens niet erg geplaagd door muggen. Na een lekker ontbijt pakken we onze snorkelspullen en we gaan met een kleine boot met vlerken de zee op. Het is prachtig weer op de Bunaken donkere wolken hangen boven het vaste landmaar die plagen ons niet. We hebben ervoor gekozen voor Dauwe een zwemvest te vragen en dat is een goede keus. Onbevreesd springt mjn dappere dodo overboord en net als in alle voorgaande jaren kan hij weer, zonder last te hebben van de nare ervaring in Myanmar weergenieten van het met niets te vergelijken schouwspel onder water. Voor mij is dat anders, ik moet er echt vertrouwen in krijgen dat het goed gaat met Dauwe en dat duurt best wel even.we snorkelen op vier verschillende plaatsen en zien naast de meest mooie vissen, zeesterren, soort krabben en prachtig levend koraal twee schildpadden. Zo gaaf. Rond 11.30 varen we terug en moe dat we zijn. De rest van de dag doen we vast niet veel bijzonders meer, wat lezen, zonnen en zwemmen en........dankbaar zijn we dit te mogen en kunnen beleven.