Het regenwoud in

26 februari 2016 - Celebes, Indonesië

Woensdagmorgen, zitten we om zes uur aan het ontbijt. Om 6.30 uur stappen we op een motorbootje dat ons naar de overkant van de grote baai zal brengen en vanaf daar gaan we met een gids een trekking van vijf uur maken door het regenwoud. De boot heeft twee zware motoren en bonkt over de golven, echt comfortabel is het niet te noemen. Maar na een dik half uur zijn we aan de overkant. Daar wacht een vriendelijke vrouwelijke gids op ons. We moeten ons goed insmeren tegen de muggen, de hoge schoenen aan, broek bij de sokken in en beloven tijdens de trekking achter haar te lopen, dit i.v.m. de slangen die er leven in de jungle. Nou dat laatste beloven we graag die slangen daar ben ik niet zo dol op. We zullen op zoek gaan naar de zwarte kuif makaken, de neushoornvogels, de dwerg  couscous, een buideldier dat alleen hier voorkomt en het kleinste aapje ter wereld dat ook alleen maar hier leeft de tarsius. De tocht is prachtig, de jungle indrukwekkend, de geluiden onvergelijkbaar. Af en toe ligt de grond bezaaid met felgekleurde bloemen die uit de hoge bomen zijn gevallen. We zien woudreuzen met enorme wortels, de ijzerhoutboom die zulk hard hout heeft dat het niet te bewerken is, veel soorten bamboe en Nederlandse kamerplanten maar dan 10 keer groter, groener en glanzender. Zowel Dauwe als ik zijn diep onder de indruk van de grootsheid van het woud. Het maakt deel uit van een natuurpark dat al meer dan 100 jaar een beschermd woud is. Opeens komen we in een deel van het woud waar vorig jaar heftige bosbranden hebben gewoed. Op de grond is alles wel weer knal groen maar de toppen van de hoge bomen zijn zwart en ogen doods. We proberen zo weinig mogelijk stil te staan omdat we dan meteen belaagd worden door stekende muggen. We zoeken tussen de luchtwortels van woudreuzen naar de tarsius. Het kleine aapje dat maar 100 gram weegt en 15 cm lang is slaapt overdag op dit soort plaatsen. Pas aan het eind van de tocht zullen we er twee zien. Wel zien we de hornbills, deneushoornvogel maar niet zo mooi als in de Bada valley. De gids speurt langs de bomen op zoek naar de couscous. En wat is ze blij als ze er twee ziet liggen boven in een boom. Natuurlijk maken we er foto's van. De dieren doen ons denken aan de luiaards die we in Costa Rica zagen. Pas tegen het eind van de trekking zien we de zwarte kuif makaken. Ze hebben geen staart en dat is voor een aap wel bijzonder. Het is een grote vrolijke groep apen, ouden, jongen, mannetjes en vrouwtjes. We genieten van de fratsen die ze uithalen, kijken hoe ze de bomen inklimmen en daar het fruit uitschudden. Aapjes we krijgen er nooit genoeg van. En dan als de gids er bijna niet meer in gelooft zien we twee tarsius aapjes.snel maken we foto's van de diertjes met hun relatief grote ogen. Met stramme benen zijn we na vijf uur sjouwen terug bij het begin. We stappen weer in de boot die ons met een noodgang wee terugbrengt naar het resort. We lunchen heerlijk en luieren ' s middags op het strand tegen dat de vloed de stenen en het kapotte koraal heft bedekt gaan we nog even heerlijk zwemmen. Wat een topdag.

Foto’s

2 Reacties

  1. Marianne en Rien:
    26 februari 2016
    Lieve Mikkies, inderdaad dat lijkt me een topdag. Zoiets is eenmalig. Wij proberen ons er iets van voo te stellen maar dat is volgens ons niet mogelijk. Maar uiteraard zien we we over een tijdje de foto's. Geniet er van.
  2. Elsemieke:
    27 februari 2016
    Wauw wat een mooi hutje en prachtig uitzicht!! Staat wel een bordje bij met verboden voor muggen? ;-)
    Wat een gave toch door t oerwoud en Lucky you! Alle dieren gespot, geweldig!! En inderdaad hoe de apen spelen enzo, daar kan je naar blijven kijken.
    Liefs!