Onderweg

Dinsdagmorgen, vakantie hebben en opstaan met zon dat maakt een mens wel heel blij. We verlaten de camping en rijden richting Montpellier. Onderweg speuren we naar een camperbedrijf want de koelkast werkt niet meer op electrisch en dat kost wel heel veel gas. Het is duidelijk dat ook in deze regio het enorm geregend heeft. We hebben een aantal keren een deviation omdat de weg ondergelopen is. We zien een camperzaak en hebben pech ze verkopen alleen campers en doen geen onderhoud. Wel krijgen we een adres van een campergarage in Vendarques. Wie weet rijden we er langs. We hebben geluk, we zien de bedoelde zaak. Ach.... Middagpauze. We eten een broodje langs de kant van de straat en wachten tot twee uur. Men kan de koelkast wel repareren maar niet vandaag, het kapotte onderdeel moet worden vervangen, dat moet worden besteld en dat duurt een week. Daar is voor ons geen wachten op. Dus daar gaan we weer. In Montpellier blijkt weer eens dat onze Garmini navigatie en ik lijden aan een vertrouwensbreuk. Mede door mijn toedoen, eerlijk blijven Jet, rijden we zeker anderhalf uur door de stad. Dat is echt niet leuk hoor. Maar gelukkig ook aan dit gekronkel komt een eind, bijna door een tunneltje van 2 meter hoog, en rijden we de stad weer uit. We gaan door tot St.Pons de Thomieres waar  een mooie camping met zwembad plaats te over heeft. Inmiddels is er wel een narigheid mijn I Phone heeft het begeven en dat is wel heel lastig. 

Woensdag. Van,orgen gaan we op de fiets naar het dorp waar het markt is. Geen toeristenmarkt maar echt een voor de mensen die hier wonen. Wat kunnen we toch genieten van dit soort marktjes, de verkopers, de mensen en de producten die worden aangeboden het is alle zo echt plattelands Frans. 's Middags gaan we via een oude spoorlijn waar een prachtig fietspad van is gemaakt, op pad. We rijden naar het mooie oude dorp Olargues. Wat een schitterend dorpje, totaal niet toeristisch en erg authentiek. Wel valt het ons op dat veel huizen onbewoond zijn, het probleem vanhet Franse platteland. Daarna fietsen we terug, het pad gaat soms 15% naar beneden en dat is al hobbelend over een grintpad best spannend. We knijpen hard in de remmen en doen heel voorzichtig. De avond is erg zwoel, als we naar bed gaan ishet nog 22C dat is vaak geen goed teken.