Myanmar; het pretpark van Boeddha

Zondagavond. Eerst het medisch bulletin:we zijn weer beter!

Dan het volgende belangrijke detail, mijn lief is geen hamster maar een cavia. We hebben ThantZin niet goed begrepen. Het is een teleurstelling voor Dauwe want hiermee is er geen baan in zicht bij Albert Heijn.

Vanmiddag noemde Dauwe Myanmar het pretpark van Boeddha en dat geeft denk ik heel goed weer hoe wij de grenzeloze verering van Boeddha  ervaren. In geen enkel land zagen we meer beelden, kloosters, stupa's dan hier. Aan de andere kant ook onvoorstelbare armoe en woonsituaties die aan de Middeleeuwen doen denken. de mensen zijn zo vriendelijk, zo trots op hun cultuur, zo gastvrij. Vanmorgen bezochten we een groot meditatie centrum net buiten Mawlamyine. Meer dan 600 monniken mediteren er. Ze komen uit de hele wereld, sommigen voor een aantal maanden, sommigen voor jaren en jaren. Beneden aan de berg wonen de oudjes en de nonnen, de berg op wonen en mediteren de monniken die nog goed ter been zijn. Bergopwaarts staan meer dan 600 beelden van monniken allemaal in een lange rij, allemaal verschillend, ze wijzen de weg naar de meditatieruimtes zowel in het klooster als in kleine stupa's langs de berg. We worden door een vriendelijke vrijwilliger meegenomen en mogen alles wat we zien fotograferen en filmen, ondertussen legt hij uit wat we zien en wat er gebeurt. Wat interssant, een kijkje nemen in een ons zo onbekende wereld.

Hoeveel Boeddhabeelden we al hebben gefotografeerd ik weet het echt niet, maar het zijn er veel. ThantZin is een overtuigd boeddhist en vertelt veel over Boeddha. Bij het bezoek aan het meditatiecentrum zegt hij dat het zijn grootste wens is daar te kunnen mediteren en leven. Letterlijk zegt hij:" als ik hier ben heb ik het gevoel mijn tijd te verdoen, te verspelen" . Tja wat moet je daar nu op antwoorden.

vanmiddag wandelden we langs de rivier, we gingen even op een bankje zitten en werden al snel omringd door op het laatst zeker 15 jongens en meisjes rond de 15 jaar. Ze moesten Engels oefenen en wilden dat graag met ons doen. Het was een mooi druk gekeuvel. Aan het eind moesten er natuurlijk foto's worden gemaakt. Later op de middag bij een grote pagode kwamen we weer een van die jongens tegen. We groetten elkaar even later gaf hij mij twee strengen jasmijnbloemetjes, die had hij voor me gekocht bij een meisje dat offers voor het Boeddhabeeld verkocht.  Zo lief!,

Morgen zullen we meer dan zes uur moeten reizen, ach we zien wel. Het landschap is niet echt overweldigend mooi, de lucht altijd en overal vol stof en smog. De zon is er altijd door omfloerst, eigenlijk net als in Laos en Cambodje destijds, al zijn hier geen branden. 

Dank voor de leuke reacties die jullie geven, fijn om te lezen. Dikke knuffel van twee genietende globetrotters.