"De kou ontvlucht".......

Zittend voor de camper in de late Griekse zon bedachten Dauwe en ik wat zou het fijn zijn in februari weer naar Portugal te gaan. Onszelf kennende zijn we dan wel klaar met de winterse kou, druilerigheid, en alle ongemakken die daaruit voortkomen.

Vandaag 11 februari zijn we er al een dag. 

Zaterdagmorgen om 7.00 uur vertrekken we uit Assen. Het is koud, rond het vriespunt maar nagenoeg droog. We zitten nog geen vijf minuten in de auto of we horen dat er een code oranje is voor Noord Nederland, het schijnt spekglad te worden door miezerige regen en bevroren ondergrond. Gelukkig rijden wij richting het Zuiden en hebben wij nergens last van. Onze eerste stop is in Ruinen, boer Henk is jarig en die willen we toch echt eerst feliciteren en cadeautjes geven. 

We hebben een prima reis, maar komen geen enkele camper of auto met caravan tegen en dat maakt het overnachten op een camperplaats niet aantrekkelijk. Campings zijn gesloten dus overnachten we in een hotelletje in Orleans. Bo slaapt in de camper.

De volgende dag is een rustige zondag met heel weinig verkeer onderweg. Het is droog af en toe schijnt de zon en we tuffen mooi langs 's Heeren wegen'. We vinden in Urugne een camping die open is. Bij de camping is een mooie grote waterplas die we na het eten rondlopen en daar ervaar ik echt het lente gevoel. Bloeiende madeliefjes, kleine gele primulaatjes, boterbloemen, hier en daar een paardebloem, kwetterende vogels en de lucht ruikt naar het voorjaar, wat heerlijk we hebben de winter achter ons. Wel zien we nog wat sneeuw liggen op verre bergtoppen maar dat is ver weg!

Maandagmorgen is de verkeersdrukte wel even anders dan op zondag. We zijn Bayonne nog niet voorbij of weg is mijn lente euforie. Sneeuw, gelukkig niet meer op de wegen maar het is een compleet witte wereld om ons heen. Erg mooi dat wel maar toch..... We rijden heel lang door die witte wereld en van lente is echt geen sprake meer. In Caceres vinden we een camping die open is en daar overnachten we.

Dinsdag is de laatste reisdag. Het is een mooie dag. De natuur is afwisselend en het deel dat we niet via de autosnelweg rijden is prachtig. Het aantal haarspeldbochten is ontelbaar en ik doe ervaring op in het bergrijden met de camper. Eerlijk bekennen; wel met klotsende oksels, maar het gaat allemaal goed. Rond 15.00 uur , 14.00 Portugese tijd, komen we aan bij casa Pereirinhas. Allerhartelijkst worden we ontvangen door Jan en Dorine, de verhuurders. Het huis waar we gaan verblijven is leuk, met een prachtig uitzicht. 

Na een nacht lekker slapen en een kopje koffie gaan we aan de wandel. Tjee en dit wordt me toch een wandeling, we lopen zeker meer dan twee uur, heuvel op, heuvel af. Maar het is prachtig, de temperatuur aangenaam, vergelijkbaar met een mooie aprildag bij ons, de sinaasappelbomen hangen vol vruchten, de amandelbomen bloeien    volop en de bermen staan vol bloeiende bloemen. De vogeltjes hebben het druk, heemhonden gaan blaffend tekeer als we langslopen en Portugezen werkzaam in de tuin of op het land groeten ons vriendelijk.

Zojuist heeft Dorine gevraagd of we vanavond meegaan naar Tavira. Eerst naar een korte lezing over een vage Portugese dichter en daarna ergens eten. Er gaat nog een Nederlands stel mee, we zien wel.  Passend bij april krijg ik koude handen, de kachel moet maar weer aan. Hoe we de avond gaan beleven vertel ik de volgende keer.