Gezelligheid ....gezelligheid....gezelligheid

Donderdagmorgen gaan we koffiedrinken bij Corrie en Eugene, wat is het daar toch heerlijk zitten in hun paradijselijke tuin. Er zijn ook vrienden van hen uitgenodigd en er is meteen een klik. Na de koffie en een wijntje gaan we met ons zessen naar de lagune om daar te lunchen. Als we de krakkemikkige stoeltjes, de gammele tafeltjes zien weten we zeker dat we daar met ons tweetjes nooit zouden  zijn neergestreken. Maar Eugene kent als geen ander de goede eetadresjes dus vol vertrouwen nemen we plaats. We worden begroet als lang verwachte gasten en de wijn wordt meteen geschonken in limonadeglazen. Gelukkig staat er ook water op tafel. Er is keus uit drie gerechten, een mixgrill, kip of lula's ( dat zijn kleine inktvisjes). Dauwe gaat voor een bord vol mixgrill en ik voor de mij totaal onbekende lula's. Tjee wat zijn die lekker en wat bijzonder van smaak. Dat lekkers gecombineerd met de leuke mensen om ons heen en het mooie uitzicht op de lagune maken de lunch tot een succes. 

We zijn rond 15.30 uur terug en na een korte wandeling met Bo lummelen we wat met een boek in de zon. Rond 18.00 uur worden we bij Jan en Dorine verwacht om samen met vrienden van hen Mexican train domino te spelen en tapas te eten. Alweer hebben we een kostelijke avond en het dominospel gaan we thuis ook kopen.

Vrijdagmiddag gaan we een fietstocht maken naar de lagune. Bij het restaurantje van de vorige dag drinken we iets. We verbazen ons over de ontelbare citroenen en sinaasappels die in de bermen liggen na het snoeien van takken. Navraag leert ons dat de sinaasappelen en citroenen maar 3 cent de kilo opbrengen en de boeren dus niet kijken op een vrucht meer of minder. Ik blijf het erg vinden goed fruit dat zomaar door auto's wordt kapotgereden. De wegen zijn zo slecht en het fietsen bekomt me niet heel goed mijn ribbenkast protesteert weer en opnieuw is het extra pijnstillers slikken.

Zaterdagmorgen gaan we traditiegetrouw naar de onvergelijkbare markt in Olhao. Het weer is zo lekker wat is dit toch genieten.                                                                         'S avonds gaan we met Jan en Dorine naar vrienden van hen die aan de andere kant van de heuvel wonen. Over onverharde weggetjes langs olijfboomgaarden die er al honderden jaren zijn komen we aan bij Look en Gaby. Een authentiek Portugees huis met bloeiende bougainville rond het terras verwelkomt ons. In de supergrote tuin is een grote vuurplaats aangelegd van stukken steen. Stoelen van allerlei soort en maat staan er omheen en er zijn al een aantal mensen die ons begroeten alsof ook wij al jaren in Portugal wonen. Het vuur brandt al en al het snoeihout van palmen, olijfbomen, dode cactussen, en andere zooi wordt verbrand. Zo' n groot vuur mag wel maar het moet vooraf worden gemeld aan de brandweer. Er is heerlijke soep,  lekkere tortilla, wijn en het is me leuk. Als iedereen is uitgegeten wordt er gitaar, fluit, en mondharmonica gespeeld, een jongen zingt, een meisje doet mee met de tweede stem, de lucht is sterrenhelder wat een onvergetelijke avond! 

Zondag is de dag waarop we gaan verkassen. We verzamelen al onze spullen en proppen alles in de auto. De camper mogen we bij Jan en Dorine laten staan. We drinken nog een kopje koffie bij hen op het terras en gaan dan naar Casa Risonha. Daar worden we al opgewacht en we rijden met Corrie en Eugene naar de markt in Moncarapacho. Daar eten we kip en geroosterde speklapjes . Dat doet iedere Portugees die de markt bezoekt. Flesje wijn erbij en het is weer leuk. Er komt een vriend aanzitten die journalist is en schrijft over het leven in Portugal, een leuke ontmoeting. Eenmaal terug bij huis zitten we nog lekker lang in het zonnetje op het prachtige terras.