Fiets of loop voor een huis

Vrijdagmorgen staan we op met goed weer dat is altijd mooi meegenomen in de vakantie. De bergen liggen niet in de wolken en de temperatuur  is aangenaam. Om 9.00 uur zijn we in de evenemententent bij de gondel voor de briefing van de vrijwilligers voor het evenement van morgen. We maken kennis met Ardy, de duizendpoot die alles maar dan ook alles onder controle heeft, maar spreken ook ander vrijwilligers. Het is een gezellig sfeertje. De bevoorradingsplaats die ons is toegewezen ligt 6 km buiten het dorp. Een prima plaatsje lijkt ons. Nadat we duidelijk geinstrueerd   zijn over de dag van morgen krijgen we een tasje met allerlei info materiaal en vouchers voor het diner van de vrijdagavond. Ook zijn we de zaterdagavond bin het afsluiteten van harte welkom. Leuk is dat. Zo zijn we ook echt een onderdeel van het hele gebeuren.

na de koffie fietsen we eerst maar eens even naar de ons toegewezen plaats voor morgen. Het gaat meteen buiten het dorp steil de berg op en dan is het heel fijn de e bike op sport te zetten en met deze ondersteuning trappen we vrolijk de berg op. Het is een prima plekje. We zullen het best druk krijgen want voor alle wandelaars en fietsers is dit een stopplaats. We zijn benieuwd hoe het allemaal zal gaan.

's Middags maken we een mooie wandeling buiten het dorp, meteen lopen we al tussen de alpenbloemen en wat si dat toch mooi. 

Rond 7.00 uur zijn we weer bij de grote tent waar ook Jannelies en Anneke en alle deelnemrs komen eten. Eerst wordt het evenement officieel geopend, nog eens verteld hoe hard nodig de huizen in Bangladesh zijn en hoe blij de mensen aldaar zijn met het werk van Wereldfoundation in samenwerking met Woord en daad. Het eten is prima, de sfeer is wederom erg gezellig. Ook op de camping is alles in de sfeer van het grote gebeuren. Dicht bij ons staan 12 tenten plus camper en caravan van het Gomarus College uit Assen; ook deelnemers van de actie morgen.

Zaterdag. Op tijd staan we al onder de douche want we moeten tussen 8.00 en 8.30 uur op onze stek staan. Brrt het is nog koud zo vroeg, de thermometer geeft 9C aan. Met ieder twee vesten over elkaar aan stappen we op de fiets. Als we aankomen op onze plek bij Bonnenuit, staan onze " collega's". Er al. Alleen door een misverstand is er geen tent, geen tafel, geen vlaggen en geen eten en drinken. Dat heet Paniek!, gelukkig komt het allemaal goed, 10 minuten voor de eerste deelnemers zich bij ons melden krijgen wij onze benodigdheden en kunnen we aan het werk. We snijden sinaasappelen in parten, breken bananen middendoor, vullen bekers met drinken, vullen schalen met zoute koekjes en energierepen.  Vrolijk met gespannen serieuze gezichten en in stralend humeur komen de eerste wandelaars aan. Al gauw snellen ook de eerste hardlopers voorbij, die gunnen zich geen tijd voor een stop maar rennen verder, een meisje gaat op een step naar boven samen met haar broer die runner is, dan komen de eerste fietsers al aantrappen. Ook Bauke Mollema, als ambassadeur van het goede doel, is daarbij. Zij fietsen ook allemaal voorbij maar beloven de volgende keer bij ons te stoppen. En dan gebeurt ook. Dan komt degene waar we zo naar uitzien, Jannelies! Nu heeft ze gezegd een afzichtelijke gele helm te dragen en daar kijken we maar naar. Wat blijkt het te zijn, een grijze helm met twee gele streepjes!, ja dan is het echt moeilijk zoeken hoor. Het gaat heel goed met ons kind, ze grijnst van oor tot oor, zit goed in haar ritme en ze komt vast en zeker boven. Wij hebben daar allevertrouwen in, trouwens ook in al die andere deelnemers. We beleven een prachtige dag, de reacties van de deelnemers zijn erg leuk en met onze Zeeuwse collega's kunen we goed opschieten. Het weer is prachtig, strakblauwe lucht nagenoeg geen wind en een heerlijk temperatuurtje. Halverwege de middag komt Ardy weer eens langs en ik krijg de kans mee naar de top te gaan naar de finish. Dat is gaaf. Jammer is wel dat Jannelies dan juist met de pendelbus naar beneden gaat en ik haar boven niet spreek. Wel weten we dan al dat ze binnen de 2.5 uur naar de Col du Galibier is gefietst, zowaar een topprestatie. Boven is het een geweldig mooie sfeer en....erg koud. Na een uurtje ga ik weer naar beneden en daar staat Dauwe alleen op de berg op mij te wachten, de tenten zijn al opgehaald, de Zeeuwen naar huis. 

''s Avonds is het het erg gezellig op het plein bij de grote tent.Het is heel erg fijn Jannelies te kunnen knuffelen en samen te kunnen eten en drinken. De opbrengst van de dag wordt bekend gemaakt, , bijna 580.000 Euro. Dat betekent zeker 550 huizen. Er is al een film met indrukken van de dag en al met al is het een groot succes.   Een misser is dat het bier Dauwe geen goed doet, hij wordt hartstikke misselijk en moet heel erg overgeven.  Tegen 8.00 uur vertrekt de bus met Jannelies en haar school en wij gaan terug naar de camping. Wat zijn we blij naar Valloire te zijn gekomen.