Boeddha is overal............

Vrijdagmiddag, vanmiddag zijn we aangekomen in Monywa. Het ligt ongeveer drie uur rijden van Mandalay.

Donderdag. Vandaag gaan we op zoek naar de ambachtslieden die in de omgeving van Mandalay hun beroep uitoefenen. Het wordt een dag die ons terugbrengt in een lang vervlogen tijd. In de dorpjes waar we doorrijden staat de tijd stil, bamboestokken van zeker meer dan vijf meter worden vervoerd op een oude fiets of een ossenkar. Vrouwen zijn erwten aan het oogsten, de ossenkar word volgeladen met een houten vork. Het laden gaat opdezelfde manier als vroeger bij opa op de boerderij het hooi werd geladen op een paardenkar. 

We rijden langs een riviertje waarin een man en een vrouw samen aan het  vissen zijn. Maar wel op een heel speciale wijze. Er zijn twee dammetjes in het riviertje gemaakt, de vrouw schept het water met een lange schep over het dammetje en de man staat tot zijn enkels in de drek en haalt met zijn handen de visjes uit het troebele water. Vol verbazing bekijken we de werkwijze.

In een oud klooster zien we hoe monniken les geven aan kinderen wiens ouders geen geld hebben voor het schooluniform. Ik maak foto's van het" birmese aap noot mies" .

In een van de dorpjes waar we doorrijden horen we een regelmatig geklop. ThantZin stopt bij een huisje en we gaan kijken. Er worden bedelnappen gemaakt. Een jongen slaat een gladde plaat tot een ronde kom, een ander brengt er versieringen op aan, weer en ander smeert een dikke laag klei, met een soort latex vermengd, op en dan worden de kommen in een oven onder de grond gedroogd. Het is het begin van het laque procede.

In een volgend dorpje klinkt het geratel van de weefgetouwen. Natuurlijk stoppen we en gaan we kijken. Hier worden schitterende zijden longyi's gemaakt, er worden soms meer dan 200 verschillende kleuren gebruikt. Aan een longyi werken twee meisjes een maand. Ik koop een mooie sjaal en ThantZin een longyi. (Geen zijden, gewoon een van katoen).

We kijken ook bij de steenhouwers maar dat valt een beetje tegen. We hadden gehoopt dat de Boeddhabeelden uit de witte marmer gehakt werden maar dat is niet meer zo. Het bewerken gebeurt nu met elektrische slijpmachines natuurlijk is het nog allemaal handwerk en reuze vakkundig maar toch.....De kosten van een grote Boeddha zijn dermate hoog dat we er maar van uitgaan dat we er geen twee hoeven te bestellen voor vrienden die ze bij de ingang van de tuin wilden hebben.

Bij een werkplaats waar wandkleden worden gemaakt nemen we ook een kijkje, het is grote borduurkunst die de vrouwen, liggend voor tafeltjes, hier laten zien. Schitterende wandkleden produceren ze maar het is niet onze smaak en zo'n kleed hangen we thuis echt niet aan de wand. Dan krijgen we echt een malle Pietje huis.

Natuurlijk bezoeken we ook deze dag wel pagodes en bewonderen we Boeddha's maar niet alles kan worden beschreven.

Tegen drie uur zijn we bij de langste houten brug ter wereld maar voor we die overlopen nemen we eerst een drankje op een terras. Dauwe en ThantZin een frisje ik neem een lekkere verse kokosnoot. Tjee wat is het een troep rond het terras, in het regenseizoen staat het terras dat op de oever van het meer ligt, onder water. We hebben het idee dat alle troepjes gewoon op de grond worden gegooid onder het motto dat het over een paar maanden wel wegspoelt.

Rond 17.30 zijn we terug bij het hotel en 's avonds eten we weer heerlijk in het Indiase restaurantje.

Vanmorgen verlaten we Mandalay maar niet voordat we geld wisselen. Dit keer is de bankbediende erg gemakkelijk en ze accepteert onze Eurobiljetten met een vouwtje erin. Dat was de vorige keer anders toen werden de biljetten met een vouw erin niet aangenomen.

Hoe verder we buiten Mandalay komen hoe rustiger het wordt op de weg. Bij een zilveratelier stoppen we en vooral mijn lief vindt het bewerken van zilver erg interessant, ik vind het knap!

Bij de Kaunghmudawpagode stoppen we. Het is een grote ronde pagode die vroeger wit gepleisterd was maar door het militaire bewind is hij met goud beplakt. Dit komt de schoonheid van de pagode niet ten goede maar een donatie mag niet geweigerd of verwijderd worden. De pagode stamt al uit 1636. Er gaan verschillende verhalen rond over de ronde vorm van de pagode. Maar ze komen allemaal neer op hetzelfde en dat is dat het de borst van de favoriete vrouw van de koning moet voorstellen.

Hierna lunchen we, wat zouden wij eten? Juist ......fried rice. We rijden naar een Boeddhabeeld dat zo groot is dat je het op 10 km afstand al kunt zien. Als we dichtbij zijn zien we dat er rijen kleine Boeddhabeeldjes met een parasolletje staan, in totaal zijn het er 1000!! We parkeren de auto en gaan naar het supergrote beeld. We kunnen het in en via trappen kun je 21 verdiepingen hoog komen. Op elke verdieping staan vier grote beelden de vier windstreken opkijkend. Bijna elke Boeddha, waar we deze ook zien, heeft een edelsteen midden op het voorhoofd dat is omdat Boeddha daar een lange haar had, altijd heeft Boeddha heel grote oren. Dat is een teken van zijn wijsheid. Dauwe heeft altijd een lange haar uit zijn wenkbrauw en ook zijn oren zijn niet klein hij is toch geen gereïncarneerde.........?ha ha.

En omdat het altijd nog gekker kan gaan we hierna naar een tempel die er aan de buitenkant uitziet of hij van fondant is gemaakt. Deze tempel bevat 582363 Boeddhabeeldjes. De achterliggende gedachte is dat Boeddha altijd overal is. De enorme verering, de kapitalen die er uit worden gegeven aan donaties, het is voor ons moeilijk te begrijpen omdat dit alles zo in contrast staat met de armoede, de slechte gezondheidszorg, het belabberde onderwijs, een slecht wegennet en nagenoeg geen sociale voorzieningen. Echt wat een andere wereld wat een andere cultuur.

In Monywa hebben we wel een leuk hotel, onze kamer heeft een veranda waar we heerlijk kunnen zitten. Als we ' s avons zitten te eten hebben we dikke pret. Bij een groepje jongens schuift een politieman aan tafel. Hij doet zijn overhemd uit, vouwt dat op en accepteert een biertje. Als het biertje gedronken is gaat het overhemd weer aan en vervolgt hij zijn dienst. Zo kan het dus ook.