Bagneres de Luchon

Zondagmorgen, we verlaten camping Le Rupe en rijden via de peripherique Toulouse weer uit. Hoewel het nog maar 10.00 uur is, loopt de temperatuur al snel op. We hebben het te doen met  de deelnemers aan de triatlon van Toulouse wat zullen die het warm hebben vandaag. Bij een  Intermarche, die gelukkig open is op zondag, halen we voor een paar dagen boodschappen .  

Het landschap waar we doorrijden is eigenlijk heel saai, licht glooiende maisvelden, maisvelden en maisvelden. Gelukkig duurt het niet lang of de bergen doemen al op. Ons einddoel is Bagneres de luchon. Een , in Frankrijk, zeer bekend kuuroord. Op camping Au fil de l'oo is plaats voor ons. We staan op een mooi groot grasveld met uitzicht op de bergen, prima plekje. Een kabbelend bergbeekje stroomt achter de camping langs. Als de camper staat en we iets gedronken hebben besluiten we nog even naar de plaats te wandelen, eens even kijken wat het te bieden heeft. Via de achteruitgang van de camping wandelen we via een park naar een groot gebouw waarin de thermaal baden zijn gehuisvest. De grote hotels en villa's die we zien ademen de sfeer uit van vervlogen tijden. De meesten zijn gesloten en ogen vaak sterk verwaarloosd. De tijden dat de rijken der aarde naar Luchon kwamen om te badderen in het warme geneeskrachtige naar zwavel stinkende water is duidelijk voorbij. Wij tweetjes halen de gemiddelde leeftijd van de wandelaars mooi naar beneden. En ondanks dat alles heeft de plaats toch wel iets aantrekkelijks, waarschijnlijk door de vele terrassen die er uitnodigend uitzien. De gondelbaan brengt cabines naar boven en dat brengt ons op het idee daar morgen maar gebruik van te maken. 

Maandagmorgen, hoewel de weersvooruitzichten voor vandaag niet al te gunstig zijn is de temperatuur nog prima en schijnt de zon ook nog volop. We doen de wandelschoenen aan, stoppen de rugzak vol met benodigdheden voor een dagje boven in de bergen en gaan welgemoed naar de gondelbaan. En dan een tegenvaller, vanaf 31 augustus werkt de gondelbaan alleen nog in de weekends. Dat is pech hebben, zo komen wij dus niet boven. We gaan teleurgesteld aan de koffie op het terras en lopen terug naar de camping. In de loop van de middag gaan we naar het enorm grote badhuis en laten ons voorlichten over een bezoek. Voor 15 euro kunnen we gebruik maken van het vaporarium en het zwembad. Maar weer terug naar de camping, badkleding in de tas, slippertjes mee en badhanddoeken; wij gaan doen zoals Napoleon, Richelieu en vele anderen daarna deden. Het varporarium met het zwembad is de grootste natuurlijke hamman van Europa. Uitgehakt in de rotsen is er een pad van 150 meter aangelegd en daar mag je per keer maximaal 15 minuten vertoeven in een natte omgeving van 44C . Het stinkt er heel erg naar zwavel en het voelt veel warmer dan 44C. Het is heerlijk om na 15 minuten te koelen en dan het zwembad met een bubbeldeel in te plonsen. We doen drie rondjes en zijn dan hartstikke moe. Met een heerlijk zacht babyhuidje verlaten we het badhuis, het is een leuke ervaring geweest. In de loop van de avond barst het onweer los en plenst  het ook een tijdje. 

Als we naar bed gaan is de hitte echt weg, dit wordt sinds een aantal nachten weer eens slapen onder een dekbedje.