De Bada valley

In het vorige verslag ben ik vergeten te vertellen over de markt in Tentena. Petrus neemt ons mee en op het eerste gezicht is het een markt zoals we er al een aantal hebben bezocht. Maar aan het eind van de markt is het wel degelijk anders. Hier worden flying dogs, of wel grote vleermuizen verkocht. Niet levend nee dood en geroosterd. Mannen houden zich bezig met het roosteren van de vleugels, die volgens Petrus echt een delicatesse zijn, anderen snijden de dieren in stukken. Bij een andere kraam liggen talloze afgehakte kopjes bah! Ik word er een beetje  naar van. Joseph de vorige gids zei ons al:" we eten alles behalve stoel - en tafelpoten".                              Zaterdagmorgen worden we op tijd opgehaald door een four wheel truck. De bagae gaat in de laadbak en we rijden naar Tentena. Daar wordt onze bagage bij hotel Victory uitgeladen. Hotel Victory oogt wel heel basic , maar wie weet hoe mooi de kamer is. De rammelende af en toe kreunende truck rijdt Tentena uit en we gaan via wegen die dat predikaat eigenlijk niet verdienen het  regenwoud in. Het is een avontuurlijke tocht, soms moeten de ramen even dicht zo hoog spat het water op, soms zijn er zulke gaten dat ik denk dat het weinig scheelt of we kieperen om, maar gelukkig het gaat goed. Bij een kleine warung stoppen we voor een kopje koffie, tjonge  tjonge wat is het er een oude troep. Na 72 kilometer komen we redelijk geradbraakt in Bomba village. Een eenvoudige homestay is ons onderkomen voor de nacht. Petrus krijgt in drie bakjes een lunch mee en we gaan picknicken bij de waterval in het regenwoud. Het eten smaakt lekker, we wennen steeds meer aan het local food. Witte rijst, onbestemde groente en wat gebakken kip met veel botjes en weinig vlees. Onderweg heeft Petrus mango's geplukt en die zijn ons heerlijke dessert.  Terug bij de homestay krijgen we een uurtje rust daarna gaan we weer aan de wandel. Het wordt een wandeling van een paar uur door het regenwoud, langs sawa's tot we uitkomen bij de megalith stones. Beelden gemaakt van graniet, lijkend op de megalith stones bij Paaseiland. Wetenschappers zijn er nog niet uit hoe oud de beelden zijn en hoe ze hier verzeild zijn gekomen. Nergens in de vallei is graniet te vinden en de beelden zijn van graniet gemaakt. Het is vooralsnog een groot misterie. Afgemat komen we terug bij de homestay en na het eten 's avonds liggen we op tijd in bed.                             Zondagmorgen na het ontbijt van lekkere pancakes, spekkoek en papaya gaan we weer op pad. Dit keer ondanks het mooie weer, ja het is al de tweede achtereenvolgende dag droog, moeten we een lange broek aan. De truck brengt ons een eind op weg en dan gaan we aan de wandel. Het eerste deel gaat over heel smalle paadjes langs de rijstvelden, het landschap om ons heen is prachtig en heel rustgevend. Het enige geluid is dat van de kukelende hanen. Ook hier zijn hanen, de vriendjes van de mannen. Ze worden vertroeteld, gewassen, geknuffeld en nemen veelal deel aan hanengevechten. Een magalith stone vormt een bruggetje en het voelt een beetje oneerbiedig op het mooi uitgehakte gelaat te stappen om de overkant van de beek te bereiken. Zo wandelen we verder tot we in een savanne komen. Meters hoog gras zover we maar kunnen kijken en ook weer prachtige beelden. Wat een onvergetelijk mooie wandeling. Terug bij de truck stappen we weer in rijden nog naar een man die van boomschors traditionele kleding maakt. De zogenaamde barkcloth, het is een ingewikkeld procedee en de man is zichtbaar trots op zijn werk. Terug bij de homestay lunchen we daar. De groente die we eten zijn varens uit het woud en de bloemen en blaadjes van Papaya bomen. Het smaakt best lekker. De rit terug naar Tentena is er weer een van hobbelen. De kamer die we hebben in het Vicotry hotel is heel groot maar het sanitair stelt weer weinig tot niks voor. We eten 's avonds in een warung langs de straat en en hebben voor 2.10 ja je leest het goed 2.10 weer het buikje vol. Morgen verlaten we Centraal Sulawesi en vliegen we via Makassar naar Manado.