Midden in de jungle.

Woensdag. Henk en Trijntje worden wakker door het gemorrel van een aap aan de deur. We verlaten Olifants rest camp waar we een prima nacht hebben doorgebracht en rijden genietend van het zien van al het wild. Zodra Trijntje zegt dat het tijd wordt voor  weer een ander dier duurt het maar even of we zien weer een olifant of giraffe. Onvoorstelbaar, zoveel wilde dieren we spotten.        We verlaten bij Phalaborwa het Kruger parc. De weg richting Hoedspruit is prima, we rijden langs het parc en andere reserves en zien een aantal keren olifanten, apen en impala's achter het gaas. We gaan bij de Balule Parsons gate het Balule reserve in. Bij de gate hebben we dikke pret. Een vrolijke man met kaal hoofd zegt tegen Trijntje en mij dat hij ons haar niet mooi vindt. We moeten ons hoofd maar kaal scheren net als hij en bij het weer verlaten van het parc zal hij controleren of we dat ook hebben gedaan.                      De weg door dit parc is een avontuur op zich. Alleen maar gaten, dikke stenen steil omhoog, steil naar beneden. We hebben bij de gate een kaart gekregen waarop staat hoe we Roamers rest safari lodge kunnen bereiken. De kaart klopt niet en echt we verdwalen in de bush. De weg die al slecht was wordt nog veel slechter, smaller, gaat door rivierbeddingen en steeds meer krijgen we het idee dat we niet goed rijden. Telefoneren naar de lodge gaat niet, geen bereik. De auto uit en eens goed rondkijken mag niet, dat is ten strengste verboden. Dan de weg maar terug en hopen iemand tegen te komen die we de weg kunnen vragen. En ja we hebben geluk. We komen een auto tegen en de chauffeur wijst ons de weg naar de lodge. We worden allerhartelijks ontvangen en het uitzicht bij de receptie waar ook het eten wordt geserveerd is onwaarschijnlijk mooi. Onze rugzakken en wij worden naar onze tenten gebracht. Tent is eigenlijk een te simpel woord voor het mooie onderkomen. We hebben een grote veranda, schitterend uitzicht, prachtig bed en een badkamer met glazen wanden. Dus je staat onder de douche en je kunt wild spotten. Mooier kan een mens het zich niet wensen.                        Om 16.00 uur start onze eerste game drive. Anny een leuke stoere meid uit Engeland is onze ranger. Met ons vijfen zitten we in de open terreinauto en vol verwachting gaan we op pad. Het wordt een onvergetelijke tocht, dwars door de jungle, we zien weer alle dieren die we de vorige dag ook zagen. Maar daarnaast ook vijf leeuwen op 20 meter afstand en tegen het eind van de avond in het schemer een luipaard met twee jongen op een rots. Onvergetelijk indrukwekkend.     Rond 20.00 uur zijn we vol indrukken terug bij de lodge, waar een mooie schommelende dikke zwarte Zuid Afrikaanse vrouw voor ons heeft gekookt. Na het eten zitten we nog een poosje voor de tent en met de nachtgeluiden van de jungle vallen we in slaap.           Donderdag. Heel vroeg staan we op. Onze gamedrive start om 6.00 uur.De wildernis ontwaakt, de vogels zingen het hoogste lied, alle dieren van de jungle spotten we weer, behalve de leeuwen en de luipaarden. De rest van de dag luieren we, kijken we uit op de bush waar bij een kleine poel de dieren komen drinken. De wrattenzwijntjes, de zebra's, de impala's . We komen niet aan lezen toe zoveel moois biedt de omgeving ons aan om naar te kijken.    Als klap op de vuurpijl om 16.00 uur weer een gamedrive met Anny. Dit keer zien we niet de leeuwen, maar wel een jakhals, een luipaard oversteken en twee gieren en dat weer naast alle andere ons reeds al een beetje bekende dieren. Het is af en toe schokkend om te zien hoe erg de olifanten de bomen vernielen. Duidelijk is dat de natuur smacht naar water, de giraffes eten zelfs beenderen om nog maar wat calcium binnen te krijgen. Veel wrattenzwijntjes leggen het loodje, zij zijn het die bij extreme droogte het eerst sterven. Ik vind dat zo erg,  het zijn zulke leuke beestjes; vrolijk het staartje in de lucht en waggelend de benen nemen als ze mensen zien. Dit in tegenstelling tot andere dieren die echt niet bang voor mensen zijn en ons net zo nieuwsgierig aankijken als wij hen. Het is weer pikdonker als we terugzijn bij de lodge. Daar staat weer heerlijk eten op ons te wachten. Het is een frisse avond, het waait hard en we eten binnen. Wanneer we gaan slapen sluiten we de flappen van de tent, de wind waait de dekens van bed. 's Nachts regent en onweert het. Wat zal de natuur hier blij mee zijn.