Op walvisvaart

Dinsdag. Niks lang uitslapen hoe lekker het bed ook ligt, nee op tijd aan het ontbijt. Vandaag gaan we voor de walvisvaart. Daarvoor moeten we 45 km terug naar de plaats Gansbaai. Onderweg kopen we fruit bij een padstal. Ineens snap ik wat een padstal is, het is een straatkraam! Oh wat is dat Zuid Afrikaans toch leuk. Ruim op tijd zijn we in Gansbaai. En weer is de plaats totaal anders dan wij verwachtten. Wij gingen uit van een gezellig plaatsje, haventje, kroegjes en terrasjes. Het is een kale haven, lege winkels, veel reklame om vanuit een kooi die men in zee laat zakken de witte haai bekijken en aanbiedingen voor whale  watching. Bij Divers ocean, de organisatie waarmee wij de zee zullen opgaan drinken we een bakkie koffie en dan is het wachten tot 11.45 uur. We zijn niet de enigen die op walvisvaart willen, steeds meer mensen komen binnenlopen. Eerst krijgen we een voorlichtingsverhaal zowel over de walvissen als over de Afrikaanse pinquins. Daarna nog een filmpje en dan op naar de zee maar niet voordat we een reddingsvest om hebben en een knal oranje oliejas hebben gekregen. We besluiten boven op de boot te gaan zitten ervan uitgaande dat we dan een goed zicht zullen hebben.Er staat best veel wind en de golven op de oceaan zijn niet niks, althans niet in onze ogen. De boot springt op en neer en we moeten ons goed vasthouden. Als we de branding door zijn wordt de zee niet echt rustiger dat hadden we wel verwacht. Dan zien we twee walvissen, moeder en kind. De boot vaart heel dicht naar ze toe en pas dan zien we echt goed hoe groot deze bultruggen zijn. De grote witte vlekken op de kop en het lijf zijn duidelijk zichtbaar. Wat bijzonder deze grote zeemonsters van zo dichtbij te bekijken. Af en toe duiken de grote dieren onder de zeespiegel om even later weer water uitspuitend boven te komen. Ze maken niet zoals we de vorige dag zagen hoge sprongen boven het water uit, maar spectaculair is het zeker.  Hierna varen we naar een eilandje waar zeker meer dan duizend zeerobben en zeeleeuwen leven. Die maken een herrie! Het is prachtig deze dieren van zo dichtbij gade te slaan, ze koesteren zich in de zon, of spelen in de zee, af en toe samen met kleine pinquins. En nog is het zee avontuur niet voorbij, opnieuw gaan we de hoge golven in, het boegwater komt zo hoog dat ook wij boven op de boot kletsnat worden. We zien in de verte een kleine boot en daar varen we heen. Het blijkt een boot te zijn met een kooi aan de buitenkant. Daarin staan drie mensen, die worden met de kooi het water ingelaten, half onder de zeespiegel en dan is het wachten op de witte haai.Er wordt een bak visjes leeggegooid in zee dat trekt in eerste instantie grote zeemeeuwen maar even later laat ook de haai zich zien. We vinden het natuurlijk leuk om van zo dichtbij een witte haai te zien, maar het heeft ons inziens niets te maken met dieren spotten, je mist toch de opwinding van het zelf zoeken langs de horizon en dan het dier te herkennen. Na ongeveer twee uur op zee varen we terug naar de kust, nat met verwaaide haren, vieze brillen op de neus, gloeiende wangen. Wat fijn dat we allemaal een extra jas kregen uitgereikt anders waren we totaal verkleumd geweest. Aan wal staat een ketel warme soep op ons te wachten. Tegen 3.00 uur zijn we weer terug in Hermanus. De zon schijnt en het is dan lekker even een tukkie doen buiten bij het zwembad. Tegen 5.00 uur gaan we naar het centrum lopen er nog wat rond en gaan daarna heerlijk eten. Wat weer een dag!