Een kort verslag

18 oktober 2017 - Assen, Nederland

Dinsdag. Om 5.00 uur gaat de wekker, vandaag moet er meer dan 640 km worden afgelegd. We stappen om 6.00 uur in de auto. Er ligt ijs op de plassen en de temperatuur is 3C. Hoewel het nog vroeg is lopen er al kindertjes , echt hummels van 5 of 6 jaar in hun schooluniformpjes op straat op weg naar school. Ook zijn de herders al op weg met hun koeien, geen kuddes nee twee of drie magere scharminkels is het maximale. Alles oogt grauw en grijs, het landschap, de lucht, de dekens van de herders, de qegen vol gaten en kuilen. Wat een onherbergzaam land. Het is fijn weer op de doorgaande weg te zijn, die gelukkig prima begaanbaar is. We verlaten Lesotho met gemengde gevoelens. Alle vier hebben we de afgelopen twee dagen toch wel anders beleefd.
We zijn nog geen 10 km in Zuid Afrika of we spotten weer struisvogels en antilopes. Geen impala's maar duikers en steenbokjes.
Uren achtereen rijden we over de savannes. In gedachten zien we de voortrekkers met hun schamele bezittingen op karren door het landschap trekken. Hier en daar staat een boerderij met daarbij vaak een paar huisjes voor de waarschijnlijk zwarte medewerkers.
Toch sneller dan verwacht komen we aan in GraaffReinet een van de vier oudste steden van Zuid Afrika. Wat is het er schoon en netjes. In de Obesa lodge hebben we twee prachtige kamers, met zelfs een eigen baknstel en een keukenblok. Wat een luxe.
We leggen de rugzakken weg en gaanmeteen de straat op. Opvallend zijn de Nederlands aandoende huizen die mooi gerestaureerd zijn.
Schitterende vetplanten en cactussen staan overal. Een heerlijke maaltijd in een mooi klein restaurantje daarna nog een potje Hartenjagen en de reizigers zoeken hun bedje op. Ik pas nadat ik uren geprutst heb met mijn blog dat gisteren echt kuren vertoonde.

3 Reacties

  1. Tryanka Westra:
    18 oktober 2017
    Verprutst of niet verprutst, alle lezers zijn fan van je. Als je het niet erg vindt, blijven we gewoon van je houden. (Maar jou kennende, wat zul je gebaald hebben...)
  2. Jaap Bouma:
    18 oktober 2017
    Geen mens schrijft zonder fouten. Mijn baas zei vroeger: Een mens maakt fouten, maar je hoeft geen fouten te maken om te bewijzen dat je mens bent. Gelukkig is dat hier niet aan de orde. Mooie verhalen. Ik voel me weer even in Afrika.
  3. An en Roel.:
    18 oktober 2017
    Het is een boeiend verhaal ondanks de fouten,erg leuk.We genieten steeds weer opnieuw.Groetjes An en Roel.