Op de fiets en nog zoveel meer

Als we ' s avonds voor de camper zitten zien we de maan als een knalrode voetbal uit de zee oprijzen, wat een prachtig schouwspel. De golven rollen het strand op, er ruist een beetje wind in de pijnbomen en eucalyptusbomen en de krekels zorgen voor de muzikale omlijsting. Een avond om je herinneren als de koude winterdagen me plagen.

Nadat de wasjes zijn gedraaid en in de zon hangen te drogen stappen wij op de fiets om naar het theater van Epivadros te gaan. Eerst bekijken we het kleine theater en dat is niet zo indrukwekkend, daarna fietsen we door sinaasappelplantages veel bomen met granaatappels berg op, berg af naar het grote theater dat in de 3e eeuw voor Christus is gebouwd. Het bood in het begin plaats aan 6000 mensen, later werd het aantal rijen uitgebreid tot 55 en toen kond en er 12000 mensen opvoeringen meebeleven. Voor de rijken waren er banken met rugleuningen, ook de arme werklui werden in de gelegenheid gesteld naar het theater te gaan, omdat de rijken veel betaalden voor de entree konden zij voor niks en werden de werkuren doorbetaald. Kom daar eens om in 2014! 

Als we de trappen naar het theater beklimmen begint er een man een mooie gospel te zingen, het klinkt prachtig. De zang galmt zonder iets van versterking door het hele theater. Een kippenvel moment.

We fietsen weer terug en met een gang van rond de 44 km per uur racen we de berg af. De rest van de dag brengen we door op de camping, lekker aan  en in de zee.

De volgende dag, zaterdag dus, rijden we naar Nafplio. Op zee een paar honderd meter uit de kust ligt op het kleine eilandje Boutrzi een prachtige Venetiaanse vesting die in 1480 is gebouwd. Boven de stad is de grote burcht  Akronafplio. De vele trappen die je moet beklimmen om deze te kunnen bezichtigen lokken ons niet, dus we blijven in de stad. Gezellige pleintjes, mooie kleine straatjes met leuke winkeltjes en terrasjes maken het geheel tot een leuke stad.

Na de lunch rijden we door naar Nemea waar we de overblijfselen van de mooie tempel voor Zeus bewonderen. 500 Meter van de tempel ligt een mooi gerestaureerd stadion maar we zijn te laat om het te kunnen bezoeken. Om 15.00 uur sluitingstijd, wie houdt daar nu rekening mee.

We overnachten op camping Artreus bij Mycene. In het hoogseizoen een drukke camping nu zijn we er en een Frans echtpaar. Ongezellig enerzijds maar aan de andere kant is het zwembad wel voor ons alleen. Het is een heel warme dag en 's avonds koelt het af door een onweersbuitje.

Na een nacht waarin we heel erg geplaagd zijn door een vervelende mug worden we weer wakker met zon. Heerlijk. Mycene de beroemdste plaats van de Pelopennesos staat op het programma. We rijden erheen met de camper. Er zijn nauwelijks luxe auto's op de parkeerplaats maar wel een aantal touringcars. De ruïnes van Mycene die dateren van 1200 voor Christus  zijn prachtig. Het doet ons heel erg denken aan de Egyptische piramides, maar nergens lezen we in reisgidsen dat anderen dat ook vinden. Het is ook zeker de prachtige omgeving die het geheel een magische uitstraling geeft. Er zijn zowel restanten van een burcht met prachtige toegangspoorten, als goed bewaard gebleven ommuurde grafcirkels die we bezoeken.  De grafgiften die zijn gevonden bewonderen we in het museum. 

We willen eigenlijk in een restaurantje lunchen maar nergens zit een mens alle terrasjes zijn verlaten dus wordt het een broodje in de camper. Het kost wT moeite een camping te vinden maar het lukt bij Astros. 

's Middags zitten we eerst een poosje op het strand maar er steekt een harde wind op en we zijn er helemaal alleen, dat is niet erg gezellig. Dus besluiten we nog even op de fiets naar het dorpje te rijden. We zitten nog niet op bet terras of de lucht betrekt wel heel erg. We drinken snel de glazen leeg en fietsen terug naar de camping. De lucht om ons heen wordt pikzwart , het onweert even en het regent maar weinig.We kunnen gewoon weer buiten koken en buiten eten. Terwijl ik dit typ begeleiden de krekels me alweer. Het slechte weer is voorbij.